ตอนที่ 1 ถือกำเนิดของเต่าน้อย "แพ็ดดี้" กับดิกชันนารีสามมิติ
29 ตุลาคม 2555 ณ ท้องทุ่งผักไห่ พระนครศรีอยุธยา เต่าครอบครัวเล็กๆตระกูล "มุ่งวิริยะ" ครอบครัวหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ริมคลองเล็กๆที่ขุดผ่านท้องทุ่งนากันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาได้ให้กำเนิดลูกเต่าน้อยตัวหนึ่ง พ่อเต่า "สุนัย" ได้พูดคุยกับภรรยา "ชลธิดา" ถึงเรื่องการตั้งชื่อลูกเต่าน้อย
"เออ...นี่แม่ เราได้ลูกชาย น่าตาน่ารักน่าชังจริงๆ ดูดีๆ พ่อว่าหน้าตาออกไปทางเธอนะเนี่ย"
"ว่าแต่ว่าเราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีล่ะ" พ่อเต่าถาม
"แหมพ่อก็ ลูกเรายังเล็กอยู่เลย ยังดูไม่ออกหรอกว่าหน้าตาจะเหมือนใครน่ะ แต่ถึงอย่างไร ไม่ว่าลูกจะหน้าตาเป็นอย่างไร เขาก็เป็นลูกของเราอยู่ดี เราเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องรักต้องทะนุถนอมเลี้ยงดูกล่อมเกลี้ยงเขาให้ดีที่สุดอยู่แล้ว มันเป็นหน้าที่ของเราน่ะ พ่อว่าไหมล่ะ" แม่ตอบ
"เห็นด้วยเห็นด้วย มันก็จริงอยู่แล้วล่ะเธอ ก็เราสร้างเขาขึ้นมา เราก็ต้องรับผิดชอบตัวเขาสิ"
"กลับมาเรื่องชื่อลูกก่อนเถ่อะ เธอว่าเอาชื่ออะไรดี" พ่อเต่าถามต่อ
"เราต้องไปหาตำราตั้งชื่อเด็กมาดูไหมล่ะพ่อ เผื่อว่ามันจะได้ถูกโฉลก เขาว่าถ้าชื่อเป็นมงคลก็จะส่งผลให้ชีวิตมันดีไปด้วยนะ" แม่เต่าพูดพลาง มองหน้าพ่อเต่าเพื่อขอความคิดเห็น
"ใครจะว่าอย่างไรก็ว่ากันไปเถอะนะ แต่พ่อคิดว่าคนจะได้ดิบได้ดี จะเป็นคนดีคนเลว มันอยู่ที่พ่อแม่ก็คือเรานี่แหล่ะว่าจะสอนเขาอย่างไร ให้ความอบอุ่นเขาได้มากน้อยเพียงใดมากกว่า เธอตั้งกอดลูกทุกวันนะ แล้วก็อย่าลืมพูดคำว่า "แม่รักลูกนะ" ด้วยล่ะ ส่วนพ่อน่ะต้องทำอยู่แล้ว เพราะมันจะเกาะป้องกันสังคมที่มันอาจจะแย่รอบๆตัวเขาน่ะแม่"
"ตัวพ่อเอง ตอนเป็นเด็กๆก่อนที่จะมาพบเธอ ก็เกิดในครอบครัวที่ขัดสนพอควร แต่เป็นเพราะตัวพ่อเองมีความพยายามขวนขวายเล่าเรียนด้วยตัวเองจึงทำให้ชีวิตเราไม่แย่เหมือนเมื่อก่อน" พ่อเปรยอดีตให้แม่เต่าฟัง
"งั้นคิดออกแล้ว เอาเป็นว่าเราตั้งชื่อลูกเราว่า "ใฝ่เรียน"ดีมั๊ย เด็กชาย "ใฝ่เรียน มุ่งวิริยะ" น่ะพ่อ" แม่ออกความเห็น
"Cool!!! เลยแม่ เจ๋งไปเลยความคิดแม่นี่ไม่เลวเลยนะ เป็นอันว่าตกลงตามนั้น"
"ตั้งชื่อเพื่อเป็นการเตือนใจลูกไปในตัวเวลาที่เราเรียกชื่อลูก ลูกจะได้ไม่กล้าเกเรเกเรียน นะแม่นะ" พ่อเต่าสรุป
"พ่อลืมอะไรไปหรือเปล่า" แม่เต่าถาม
"หือ...ลืมอะไรหรือ"
"ก็ชื่อเล่นลูกไง ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลย"
"เออ...จริงด้วย แต่พ่อคิดไว้ในใจแล้วล่ะ ไม่รู้แม่จะเห็นด้วยหรือเปล่า"
"ว่ามาเลยพ่อ"
"พี่ชอบภาษาอังกฤษเธอก็รู้ ตอนนี้มันเป็นยุคโลกไร้พรหมแดนแล้ว งั้นเราจะตั้งชื่อลูกออกฝรั่งๆซักหน่อยน่ะแม่"
"อะไรล่ะ"
"แพ็ดดี้จ้ะเธอ สะกดว่า P-A-D-D-Y แปลว่าทุ่งนาข้าวน่ะเธอ พอดีบ้านเรามันก็ดันมาอยู่เอากลางทุ่งกลางท่าพอดีเลย"
"ตามใจพ่อก็แล้วกันจ้ะ แพ็ดดี้ก็แพ็ดดี้ แต่มันเหมือนจะฟังดูเป็นชื่อคล้ายๆผู้หญิงหรือเปล่า มันลงท้ายว่า "ดี้" น่ะ มันน่าจะเป็นชื่ออะไรที่ลงท้ายว่า "โด้" นะพ่อ"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า อย่าไปซีเรียสมันเลย ตกลงว่าชื่อ "Paddy" แล้วกัน พอลูกเราดังขึ้นมา ช่งชื่อมันก็ไม่สำคัญหรอกแม่ ไม่เคยได้ยินเหรอ คำที่ว่า นามนั้นสำคัญไฉน มันหมายถึงว่า "ชื่อไม่สำคัญกับคนเราเท่ากับการกระทำของเจ้าของชื่อ" ยังไงล่ะแม่"
"ชัดเจน, It's clear to me now, Dad". แม่เต่าพรำเป็น 2 ภาษา พร้อมพยักหน้าให้กับพ่อเต่า
"ชัดเจน, It's clear to me now, Dad". แม่เต่าพรำเป็น 2 ภาษา พร้อมพยักหน้าให้กับพ่อเต่า
จบตอนที่ 1
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น